Hier ruimte voor een leermeester, die vanwege zijn ervaringen een soort angst-agressie had
ontwikkeld. Wat niet echt fijn is, als het over een spierbundel gaat die zich nog als hengst
gedraagt. Angst-agressie is vrij voorspelbaar, maar kan wel heel naar uit de hoek komen.
Jaïro leest mensen als een open boek. Voor hem is het zo makkelijk en natuurlijk om met andere
paarden te zijn, dat hij iedere vorm van twijfel in de lichaamstaal van een mens bespeurt. Totdat ik
bij hem stond en me niet liet intimideren of wegsturen, daar moest hij even over nadenken.
Vervolgens hebben we zijn 5 problemen (om het maar even als afzonderlijke problemen te
bestempelen, want er is wel samenhang) geadresseerd. Beginnende dus bij het verjagen van
mensen uit de paddock, wat hem tot dan toe goed was gelukt.
Zijn hoeven waren een groot probleem. Doordat hij mensen weg sloeg waren deze niet bekapt, en
had hij een scheefstand ontwikkeld. Wat zichzelf in stand houdt, doordat het met 2 scheve
achterhoeven (O-stand) op een gegeven moment ook niet meer prettig staan is op 1 been.
Het longeren was een probleem, Jaïro ging tegenover je staan om je te bedreigen en aan te vallen.
Hier is timing van essentieel belang. Het goed kijken naar je paard, en daar juist op reageren. En
dan ook nog met de correcte intensiteit, die je dan steeds moet afstemmen naargelang je vordert.
Met rijden had hij dezelfde issues als ieder ander wat moeilijker paard, met een bonus probleem..
Serieus op hol slaan... Niks aan te houden zou je zeggen, want hij ging dan bijna door de
omheining heen. (En ja hij was inmiddels lichamelijk gecheckt, alsook zijn tuigage.) Bij hem -zoals
bij veel paarden- was het een vorm van aangeleerd gedrag.
Dan bij het buiten op wandel gaan was er ongeveer hetzelfde probleem. Jaïro heeft helaas geleerd
hoe sterk hij is, dus als het hem even te moeilijk werd was er niks meer aan te houden. Zou je
denken, het gaat erom dat je met je paard samen leert werken. Op geestelijk vlak, dan kun je alle
lichamelijke 'hulpmiddelen' weg laten.
Jaïro is nu de lieve schat van de foto hierboven, en voor alles in wat zijn mensen bedacht hebben.
En zo zijn er nog vele "moeilijke" paarden op mijn pad gekomen, die allen weer goed hanteerbaar
zijn geworden. Te veel om op te noemen - en ik wil hier ook niet over andermans paarden te schrijven.
Maar denk o.a. aan: verknipte hengsten (geheel afgezonderd gehouden), jonge dieren, zwaar
getraumatiseerde/angstige paarden, agressieve dieren, stakers, complexe problemen, enzovoorts.